Przez przypowieść o zagubionej owcy i drachmie Jezus chce pokazać, że Bogu zależy absolutnie na każdym człowieku. To Bóg jako pierwszy wychodzi i poszukuje człowieka, bo pragnie, aby wszyscy byli zbawieni i doszli do poznania prawdy. Bóg będzie nas szukał do końca naszego życia, będzie wyciągał do nas swoją rękę, będzie używał różnych sposobów, żeby do nas dotrzeć. Czy to oznacza, że piekło będzie puste?
Czytania z dnia
Pierwsze
Flp 3, 3-8a
Ewangelia
Przypowieści o zagubionej owcy i zagubionej drachmie
W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi».
Opowiedział im wtedy następującą przypowieść:
«Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”.
Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.
Albo jeśli jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie? A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam”.
Tak samo, powiadam wam, radość nastaje wśród aniołów Bożych z powodu jednego grzesznika, który się nawraca».
Łk, 15, 1-10